Modelmatige benadering voor het bepalen van inspectieratio’s door Douane

In de praktijk betekent dat dat Douane op basis van de risicobeoordeling van zendingen moet bepalen welke percentage van zendingen met een hoog risico direct geselecteerd worden voor fysieke inspectie en voor welke percentage van de zendingen het risico verder wordt onderzocht door eerst een documentcontrole uit te voeren. Daaruit kan volgen dat een zending wordt vrijgegeven of alsnog fysiek geïnspecteerd moet worden. Een documentcontrole kost Douane minder capaciteit dan een fysieke controle en levert vooral efficiency op als daaruit blijkt dat een controle niet nodig is.

Opzet van het onderzoek

In het onderzoek is een wiskundig model ontwikkeld waarmee de optimale inspectiepercentages in de verschillende stappen van het toezichtsproces kunnen worden berekend. Deze percentages zijn afhankelijk van het percentage van de zendingen waarin ongewenste goederen aanwezig zijn.

Resultaten

Het primaire resultaat van het onderzoek is het wiskundige model waarmee optimale inspectiepercetages kunnen worden bepaald onder verschillende omstandigheden (door parameters in te stellen). Naast de ontwikkeling van het basismodel geeft het onderzoek ook inzicht in het effect van twee risico-beheersingsmaatregelen:

1. publiek private investering in een additionele douane controle faciliteit waarmee controles sneller kunnen plaatsvinden en de kosten van vertraging van zendingen afneemt, 
2. investering in een data pijplijn voor de keten waarbij Douane kan vaststellen welke zendingen in een green lane vallen waardoor een hoger percentage van de zendingen een lagere risico score heeft en direct kan worden vrijgegeven.

Het onderzoek kan door Douane worden toegepast om uit te rekeken onder welke omstandigheden het voor bedrijven financieel interessant is om samen met Douane te investeren in maatregelen die de groene stroom vergroten. 

Het artikel bevat veel wiskundige formuleringen.